Nynorskordboka
gjengjelde
gjengjelda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjengjeldaå gjengjelde | gjengjelder | gjengjelde | har gjengjeldt | gjengjeld! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjengjeld + іменник | gjengjeldt + іменник | den/det gjengjelde + іменник | gjengjelde + іменник | gjengjeldande |
Походження
av gjengjeld eigenleg ‘betale tilbake’Значення та вживання
Приклад
- gjengjelde vondt med godt;
- gjengjelde ei teneste;
- gjengjelde ønska, bønene, kjenslene til nokon;
- gjengjelde åtaket