Bokmålsordboka
bøye 3
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bøye | bøyer | bøyde | har bøyd | bøy! |
| bøyet | har bøyet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bøyd + іменник | bøyd + іменник | den/det bøyde + іменник | bøyde + іменник | bøyende |
| bøyet + іменник | bøyet + іменник | den/det bøyede + іменник | bøyede + іменник | |
| den/det bøyete + іменник | bøyete + іменник | |||
Походження
norrønt beygja; i betydning 4 beslektet med latin declinare og med samme opprinnelse som bue (1Значення та вживання
- gi bue- eller vinkelform;gjøre krokete;tvinge opp, ned eller til side
Приклад
- bøye en ståltråd;
- bøye grenene til side;
- bøy og tøy!
- bøye seg og ta opp noe;
- bøye seg i respekt foran kisten
- gjøre myk (4);tvinge til å gi seg eller lyde
Приклад
- bøye viljen
- gjøre en bøy;
Приклад
- bøye av fra veien;
- bøye unna for et slag