Nynorskordboka
fornuftig
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| fornuftig | fornuftig | fornuftige | fornuftige |
| degrees of comparison | ||
|---|---|---|
| comparative | superlative indefinite form | superlative definite form |
| fornuftigare | fornuftigast | fornuftigaste |
Senses and Example Sentences
Example
- fornuftige menneske;
- kjøpe berre fornuftige gåver;
- eg fekk ikkje eit fornuftig ord ut av han;
- det var ei fornuftig løysing;
- dei fant det fornuftigast å avslutte