Nynorskordboka
vettig, vettug, vitig, vitug
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| vettig | vettig | vettige | vettige |
| vettug | vettug | vettuge | vettuge |
| vitig | vitig | vitige | vitige |
| vitug | vitug | vituge | vituge |
| degrees of comparison | ||
|---|---|---|
| comparative | superlative indefinite form | superlative definite form |
| vettigare | vettigast | vettigaste |
| vettugare | vettugast | vettugaste |
| vitigare | vitigast | vitigaste |
| vitugare | vitugast | vitugaste |
Etymology
norrønt vitugr; av vitSenses and Example Sentences
- som har det fulle vitet sitt
Example
- du er ikkje vettig! – du er tullete, ikkje retteleg klok!
Example
- eit vettig svar;
- eit vettig menneske