Nynorskordboka
pågripe
pågripa
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å pågripaå pågripe | pågrip | pågreip | har pågripe | pågrip! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| pågripen + noun | pågripe + noun | den/det pågripne + noun | pågripne + noun | pågripande |
Senses and Example Sentences
Example
- tre personar vart pågripne