Bokmålsordboka
anklage 2
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å anklage | anklager | anklaga | har anklaga | anklag! |
anklagde | har anklagd | |||
anklaget | har anklaget | |||
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
anklaga + noun | anklaga + noun | den/det anklaga + noun | anklaga + noun | anklagende |
anklagd + noun | anklagd + noun | den/det anklagde + noun | anklagde + noun | |
anklaget + noun | anklaget + noun | den/det anklagede + noun | anklagede + noun | |
den/det anklagete + noun | anklagete + noun |