Bokmålsordboka
flakke
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å flakke | flakker | flakka | har flakka | flakk! |
| flakket | har flakket | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| flakka + noun | flakka + noun | den/det flakka + noun | flakka + noun | flakkende |
| flakket + noun | flakket + noun | den/det flakkede + noun | flakkede + noun | |
| den/det flakkete + noun | flakkete + noun | |||
Etymology
norrønt flakka; beslektet med flagreSenses and Example Sentences
- dra hvileløst fra sted til sted uten noe bestemt mål;
Example
- flakke omkring
- bevege seg urolig
Example
- lyset flakket;
- flakke med blikket
- brukt som adjektiv
- et flakkende blikk