Bokmålsordboka
erte
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å erte | erter | erta | har erta | ert! |
| ertet | har ertet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| erta + noun | erta + noun | den/det erta + noun | erta + noun | ertende |
| ertet + noun | ertet + noun | den/det ertede + noun | ertede + noun | |
| den/det ertete + noun | ertete + noun | |||