Nynorskordboka
vilkår
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit vilkår | vilkåret | vilkår | vilkåra |
Походження
frå lågtysk, av vilje (1 og kår; eigenleg ‘viljeval’Значення та вживання
Приклад
- vere med på visse vilkår;
- fylle vilkåra som lova set;
- ikkje på vilkår! – ikkje i noko tilfelle, aldri i verda!
- avtale (1, mellomvære, tilhøve
- by ein gode vilkår
- i jus: bindande fråsegn i ei avtale
Приклад
- dom på vilkår – vilkårsdom;
- dom utan vilkår
- føresetnad for utvikling;
Приклад
- vekstvilkår