Nynorskordboka
tilhøve
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit tilhøve | tilhøvet | tilhøve | tilhøva |
Значення та вживання
Приклад
- tilpasse seg nye tilhøve;
- leggje tilhøva til rettes;
- tilhøva i Europa
- som etterledd i ord som
- arbeidstilhøve
- klimatilhøve
- samfunnstilhøve
- relasjon eller samband mellom to personar, fenomen eller liknande;
Приклад
- tilhøvet mellom partane;
- ha eit godt tilhøve til nokon;
- tilhøvet mellom kyrkja og staten
- som etterledd i ord som
- makttilhøve
- årsakstilhøve
- proporsjon eller samsvar mellom ulike faktorar;
Приклад
- landet kravde eit fast tilhøve mellom prisane på råvarer og ferdigvarer