Nynorskordboka
brekke 2
brekka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å brekkaå brekke | brekker | brekte | har brekt | brekk! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| brekt + іменник | brekt + іменник | den/det brekte + іменник | brekte + іменник | brekkande |
Походження
samangliding av lågtysk breken og bräkenЗначення та вживання
- få til å knekke med å bøye, trykkje eller liknande;
Приклад
- brekke av ei lita grein;
- ho brekte nakken på fisken
Приклад
- skistaven brekte;
- leppestiften var brekt
- arbeide ut layouten i ei trykksak
Приклад
- dei hadde laga det redaksjonelle stoffet og brekt avissidene sjølve
- endre ein farge med å blande han med ein annan farge
Приклад
- brekke fargen mot gult
Фіксовані вирази
- brekke omi typografi: ordne ein sats (7) i spalter og sider
- brekke segkaste opp;
spy (2, 1)- ho brekte seg av lukta