Nynorskordboka
spørje
spørja
дієслово
розділений інфінітив: -a
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å spørjaå spørje | spør | spurde | har spurt | spør! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| spurd + іменник | spurt + іменник | den/det spurde + іменник | spurde + іменник | spørjande |
Походження
norrønt spyrja ‘følgje spor, granske’Значення та вживання
- vende seg til nokon for å få avklart noko som er uvisst
Приклад
- «kjem du snart heim?» spurde faren;
- ho spør korleis vêret er;
- han spør etter vegen;
- ho har spurt om vi dreg på hytta snart
- be om informasjon, meining, råd, lov eller liknande
Приклад
- ho spør om hjelp;
- han spurde seg fri frå skulen;
- du må spørje mor di om lov;
- spør du meg, er boka fantastisk
- stille spørsmål ved eksamen eller liknande;
Приклад
- ho vart spurd om napoleonskrigane til eksamen;
- læraren spør alle i leksa
Фіксовані вирази
- spør ombrukt forsterkande om noko overraskande og positivt;
gjett om, du kan tru at- spør om eg var glad!
- spør om han vart overraska
- spørje nyttspørje etter nyhende
- ho spør nytt frå heimbygda
- spørje og gravespørje mykje
- ungane spurde og grov
- spørje seg framkomme fram til eit mål, eit svar og liknande ved å spørje andre
- dei spurde seg fram til hotellet;
- du må spørje deg fram til kunnskapen
- spørje seg føresøkje informasjon (om);
skaffe seg greie på;
forhøyre seg - spørje seg sjølvfundere på sjølv;
grunde på- eg spurde meg sjølv om kva eg eigenleg ville studere
- spørje til rådsbe om råd eller hjelp frå nokon
- han spurde mor si til råds
- spørje utstille mange og grundige spørsmål om noko;
forhøyre- aktor spurde ut vitnet;
- da han kom heim, vart han spurt ut av foreldra