Nynorskordboka
eksaminere
eksaminera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å eksamineraå eksaminere | eksaminerer | eksaminerte | har eksaminert | eksaminer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| eksaminert + іменник | eksaminert + іменник | den/det eksaminerte + іменник | eksaminerte + іменник | eksaminerande |
Походження
frå latin ‘granske’Значення та вживання
- stille spørsmål eller gje oppgåver ved munnleg eller praktisk eksamen;
Приклад
- eksaminere nokon i norsk
- spørje ut nøye;
Приклад
- han vart eksaminert om alt han hadde gjort;
- forsvararane eksaminerte henne grundig