Nynorskordboka
senke
senka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å senkaå senke | senkar | senka | har senka | senk!senka!senke! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| senka + іменник | senka + іменник | den/det senka + іменник | senka + іменник | senkande |
Походження
frå dansk; same opphav som søkkjeЗначення та вживання
- få til å søkke (2, 1);
Приклад
- senke ein båt
- fire ned
Приклад
- dei senka flagget til halv stong
- bøye (3, 1) eller rette nedover
Приклад
- du må senke hovudet for å kome gjennom døra;
- han senka blikket da ho såg på han
Приклад
- landet senkar skattane;
- dei nye opptaksreglane senka nivået på studentane;
- ho senka stemma så ingen andre skulle høyre kva ho sa
Фіксовані вирази
- senke seg
- røre seg nedover
- brystkassa heva og senka seg med pusten
- breie seg utover
- mørkeret senka seg over landskapet;
- julefreden hadde endeleg senka seg
- senke skuldreneslappe av
- no kan eg endeleg ta meg ein kopp kaffi og senke skuldrene