Nynorskordboka
ringje 2, ringe 2
ringja, ringa
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å ringaå ringe | ringer | ringde | har ringt | ring! |
| å ringjaå ringje | ringjer |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| ringd + іменник | ringt + іменник | den/det ringde + іменник | ringde + іменник | ringande |
| ringjande | ||||
Походження
norrønt hringjaЗначення та вживання
- få ei klokke eller liknande til å lyde (2;
Приклад
- ringje med kyrkjeklokkene;
- ringje inn ei høgtid;
- ringje på døra;
- det ringjer ut etter skuletimen;
- det ringjer for øyra;
- telefonen ringjer;
- det ringde for siste runde for løparane
Приклад
- ringje nokon opp;
- han ringjer til ein ven;
- ringje etter drosje
Фіксовані вирази
- det ringjer nokre bjøllerdet får ein til å tenkje på noko eller bli klar over noko
- det burde ringje nokre bjøller hos dei som tek avgjerda