Nynorskordboka
bikke
bikka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bikkaå bikke | bikkar | bikka | har bikka | bikk!bikka!bikke! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bikka + іменник | bikka + іменник | den/det bikka + іменник | bikka + іменник | bikkande |
Походження
norrønt bikkja ‘få til å falle, velte’Значення та вживання
Приклад
- bikke på koppen;
- bikke lasset av vogna
- falle over ende;
Приклад
- steinen ligg og bikkar ytst på kanten;
- steinen står på kant og kan lett bikke over
Приклад
- folketalet i tettstaden bikkar 15 000;
- ho har bikka 50 år
Фіксовані вирази
- bikke over iendre seg til
- filmen bikkar aldri over i det spekulative
- bikke overbli for mykje
- sjokket får det til å bikke over for henne