Bokmålsordboka
bikke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bikke | bikker | bikka | har bikka | bikk! |
| bikket | har bikket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bikka + іменник | bikka + іменник | den/det bikka + іменник | bikka + іменник | bikkende |
| bikket + іменник | bikket + іменник | den/det bikkede + іменник | bikkede + іменник | |
| den/det bikkete + іменник | bikkete + іменник | |||
Походження
norrønt bikkja ‘få til å falle, velte’Значення та вживання
- få til å vippe;velte over på siden
Приклад
- bikke en stein på plass med et spett
Приклад
- bilen bikket over ende
- passere
Приклад
- de har bikket 50 millioner i omsetning;
- han har bikket 80 år
Фіксовані вирази
- bikke over iendre seg til
- typetegningen bikker over i parodien
- bikke overbli for mye
- det kan bikke over for alle