Bokmålsordboka
hedre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å hedre | hedrer | hedra | har hedra | hedr!hedre! |
| hedret | har hedret | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| hedra + іменник | hedra + іменник | den/det hedra + іменник | hedra + іменник | hedrende |
| hedret + іменник | hedret + іменник | den/det hedrede + іменник | hedrede + іменник | |
| den/det hedrete + іменник | hedrete + іменник | |||
Походження
norrønt heiðraЗначення та вживання
Приклад
- hun ble hedret med Kongens fortjenstmedalje;
- de hedret hans minne