Nynorskordboka
tute 2
tuta
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å tutaå tute | tutar | tuta | har tuta | tut!tuta!tute! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| tuta + noun | tuta + noun | den/det tuta + noun | tuta + noun | tutande |
Etymology
frå lågtysk ‘blåse i horn’, opphavleg lydord, samanheng med tut (1; jamfør tyte (2Senses and Example Sentences
Example
- ulven, ugla, vinden tutar;
- ein får tute med dei ulvane ein er i lag med – ein får gjere som dei ein omgåst;
- båten, bilen, toget tutar – i ei fløyte el. eit horn som signal
- blåse med lange støytar (i eit musikkinstrument)
Example
- han tutar i luren, hornet
- gråte (sterkt), skrike
Example
- eg er så lei meg at eg kunne tute;
- kva tutar du for?
Set phrases
- tuta øyra fulleta opp att (påstandar, ytringar) utan stogg
- han fekk tuta øyra fulle med reklame