Nynorskordboka
tiltale 1
noun masculine or feminine
| gender | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form | |
| masculine | ein tiltale | tiltalen | tiltalar | tiltalane |
| feminine | ei tiltale | tiltala | tiltaler | tiltalene |
Etymology
jamfør tale (1Senses and Example Sentences
- det å tale til eller bli tiltalt;ord som ein rettar til nokon
Example
- utbreidd bruk av førenamn i tiltale
- i jus: det at ei straffesak blir bringa inn for retten;dokument med skulding om eit straffbart forhold som påtalemakta presenterer for retten;
Set phrases
- svar på tiltalesvar som fortent
- han fekk svar på tiltale;
- ho kan gje svar på tiltale