Article view

Nynorskordboka

slutt 1

noun masculine

Inflection table for this noun
singular		plural
indefinite form	definite form	indefinite form	definite form
ein slutt	slutten	sluttar	sluttane

Etymology

frå lågtysk; jamfør slutte

Senses and Example Sentences

det at ein tilstand held opp;
ende (1, 3), utgang (3)
Example
- dagen lid mot slutten;
- filmen hadde ein trist slutt
siste del;
rest
Example
- drikke slutten av brennevinet

Set phrases

gjere/få slutt på
få til å stanse
gjere slutt på konflikten;
kommunikasjonen mellom partane fekk slutt på problema
ta slutt
slutte å eksistere
pengane tok slutt;
krigen tok slutt
til siste slutt
heilt til det ikkje er meir (tid) att;
heilt til endes
dei kjempa til siste slutt
til slutt
ved enden av eit forløp;
til sist
til slutt var det ikkje meir pengar att