Nynorskordboka
seinke
seinka
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å seinkaå seinke | seinkar | seinka | har seinka | seink!seinka!seinke! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
seinka + noun | seinka + noun | den/det seinka + noun | seinka + noun | seinkande |