Nynorskordboka
råke 2
råka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å råkaå råke | råkar | råka | har råka | råk!råka!råke! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| råka + noun | råka + noun | den/det råka + noun | råka + noun | råkande |
Etymology
lågtysk raken ‘nå, ramme’; av råk (3Senses and Example Sentences
- kome borti, nå (noko ein siktar på, eller tilfeldig), treffe
- skotet råka
- råke kjenningar;
- ho vart råka av ein sjukdom – fekk, kom ut for
- i presens partisipp:
- råkande – sjå det;
- råke borti, oppi, ut for – kome borti, oppi, ut for
Set phrases
- råke påstøyte på; finne, kome over; kome på, hugse
- råke tilslumpe til, hende