Nynorskordboka
vrengje 2, vrenge 2, rengje 2, renge 2
vrengja, vrenga, rengja, renga
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å rengaå renge | renger | rengde | har rengt | reng! |
å rengjaå rengje | rengjer | |||
å vrengaå vrenge | vrenger | vrengde | har vrengt | vreng! |
å vrengjaå vrengje | vrengjer |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
rengd + noun | rengt + noun | den/det rengde + noun | rengde + noun | rengande |
rengjande | ||||
vrengd + noun | vrengt + noun | den/det vrengde + noun | vrengde + noun | vrengande |
vrengjande |
Etymology
norrønt rengja, av (v)rangrSenses and Example Sentences
- snu innsida ut, vri slik at vrangsida vender ut
Example
- vrengje trøya;
- vrengje av seg sokkane;
- vrengje sjela si;
- vrengje or seg djevelskapen
- vri eller tvinge eitkvart ut or leiet sitt
Example
- vrengje auga – vende det kvite i auga ut;
- renge andletet – gjere grimasar, gjere seg til
Set phrases
- vrengje opp ein låsbryte opp
- vrengje ordavri på orda så dei får ei anna meining
- vrengje seg inn på einegle seg inn på; freiste å få i stand ei trette; terge
- vrengje segvri seg til sides; oftast overf: tverke (2, vere vrangvillig