Nynorskordboka
prege
prega
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative | 
|---|---|---|---|---|
| å pregaå prege | pregar | prega | har prega | preg!prega!prege! | 
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine  | neuter | definite form | plural | |
| prega + noun | prega + noun | den/det prega + noun | prega + noun | pregande | 
Etymology
frå tysk; samanheng med brekke (2Senses and Example Sentences
Example
- prege miljøet sitt;
 - andletet var prega av slit
 
Example
- prege mynt