Nynorskordboka
prege
prega
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å pregaå prege | pregar | prega | har prega | preg!prega!prege! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
prega + noun | prega + noun | den/det prega + noun | prega + noun | pregande |
Etymology
frå tysk; samanheng med brekke (2Senses and Example Sentences
Example
- prege miljøet sitt;
- andletet var prega av slit
Example
- prege mynt