Nynorskordboka
omgang 1
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein omgang | omgangen | omgangar | omgangane |
Etymology
norrønt umgangr; av omgåSenses and Example Sentences
- avdeling, runde
Example
- laget vann første omgangen;
- presidenten vart vald i andre omgangen
- medfart, pryl
Example
- gje nokon ein omgang juling
- handsaming, stell
Example
- la støvlane få ein omgang skokrem
Example
- leiarvervet gjekk på omgang blant medlemene
- rad av masker på eit strikketøy;
Example
- strikke fem omgangar på rundpinne
Set phrases
- i første omgangtil å byrje med
- i siste omgangtil sist