Nynorskordboka
merkje, merke 3
merkja, merka
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å merkaå merke | merker | merkte | har merkt | merk! |
å merkjaå merkje | merkjer |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
merkt + noun | merkt + noun | den/det merkte + noun | merkte + noun | merkande |
merkjande |
Etymology
norrønt merkja; av mark (5Senses and Example Sentences
- setje merke på
Example
- merke sauer;
- løypa er merkt med raude band;
- merke opp ein stig;
- merke av på lista kven som er til stades
- som etterledd i ord som
- øyremerkje
- setje spor etter seg;prege
Example
- vere merkt av mange års slit
- stemple (som uheiderleg);
Example
- ein merkt mann
Set phrases
- merkje avgjere synleg eller tydeleg med hjelp av merke;
markere, peike ut, vise - merkje seg utskilje seg ut
- merkje seg ut frå dei andre
- merkje seginnprente seg noko;
merke seg - merkje utpeike ut, utheve, skilje ut