Nynorskordboka
kompetent
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| kompetent | kompetent | kompetente | kompetente |
Etymology
gjennom fransk; frå latin , av competere ‘treffe saman, svare til’Senses and Example Sentences
Example
- skaffe ein kompetent person
- som har rett til å gjere noko i kraft av stillinga si