Nynorskordboka
klyngje 2, klynge 2
klyngja, klynga
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å klyngaå klynge | klyngar | klynga | har klynga | klyng!klynga!klynge! |
å klyngjaå klyngje | klyngjar | klyngja | har klyngja | klyng!klyngja!klyngje! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
klynga + noun | klynga + noun | den/det klynga + noun | klynga + noun | klyngande |
klyngja + noun | klyngja + noun | den/det klyngja + noun | klyngja + noun | klyngjande |
Etymology
samanheng med klunger og klengje (2Senses and Example Sentences
halde seg tett inntil noko eller nokon;
Example
- klyngje seg til noko;
- folka klyngja seg saman
Set phrases
- klynge oppavrette ved henging
- klyngje opp lovbrytarar i næraste tre