Nynorskordboka
kar 1
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein kar | karen | karar | karane |
Etymology
norrønt karl; jamfør kall (1Senses and Example Sentences
Set phrases
- det kostar å vere kardet er dyrt å flotte seg
- full karfullfør mann
- vere med for full kar;
- han var frisk igjen og full kar
- vere kar for/om/tilvere i stand til;
greie, makte- han prøvde det han var kar for;
- dei padla alt dei var kar om;
- han viste at han var kar til å stå i mot