Nynorskordboka
kall 1
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein kall | kallen | kallar | kallane |
Etymology
norrønt karl, kall ‘mann’, same opphav som karSenses and Example Sentences
- eldre mann;
Example
- ein gammal kall
Example
- ho hadde med seg kallen sin
Example
- kallen på garden;
- kallane er på fiske
- gammalt (kyllt) tre