Nynorskordboka
gjette
gjetta
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å gjettaå gjette | gjettar | gjetta | har gjetta | gjett!gjetta!gjette! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
gjetta + noun | gjetta + noun | den/det gjetta + noun | gjetta + noun | gjettande |
Etymology
av eldre dansk gæde; same opphav som norrønt geta og gjete (2Senses and Example Sentences
Example
- gjette gåter;
- gjett kven det er;
- gjette seg til noko;
- gjette rett;
- gjett om eg er glad!
- han gjetta på kvar dei kom frå