Nynorskordboka
gaffel
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein gaffel | gaffelen | gaflar | gaflane |
Etymology
frå lågtysk; truleg samanheng med gap (2Senses and Example Sentences
- reiskap med eit skaft som endar i to eller fleire spisse greiner eller tindar, brukt til å ete med eller lesse med
Example
- ete med kniv og gaffel;
- lesse høyet med gaffel
- som etterledd i ord som
- høygaffel
- påleggsgaffel
- innretning som liknar på gaffel (1) til å halde eller feste noko med
Example
- gaffelen på ein sykkel
- rundholt på seglbåt som held øvste kanten av gaffelseglet
- i sjakk: det at ein bonde trugar to av offiserane til motspelaren samstundes
Set phrases
- på gaffeleninnanfor rekkjevidd
- vi hadde sigeren på gaffelen
- skrive rekning med gaffelta grovt betalt
- advokaten har skrive rekning med gaffel