Nynorskordboka
fullmakt
noun feminine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ei fullmakt | fullmakta | fullmakter | fullmaktene |
Etymology
frå lågtysk; etter latin plenipotentiaSenses and Example Sentences
- makt, mynde eller løyve frå ein person til ein annan til å handle i staden hans
Example
- gje nokon fullmakt til å heve pengane;
- ha fullmakt til å handle på vegner av styret
- dokument som gjev fullmakt (1)
Example
- vise fullmakta