Nynorskordboka
forvare
forvara
verb
split infinitive: -a
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å forvaraå forvare | forvarar | forvara | har forvara | forvar!forvara!forvare! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
forvara + noun | forvara + noun | den/det forvara + noun | forvara + noun | forvarande |
Etymology
frå lågtysk; jamfør vare (2Senses and Example Sentences
Example
- safta vart vel forvara i kjellaren;
- ho forvarar våpenet trygt i våpenskapet