Nynorskordboka
flokk
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein flokk | flokken | flokkar | flokkane |
Etymology
norrønt flokkr; samanheng med fly (10 , opphavleg ‘flygande sverm’Senses and Example Sentences
Example
- treffe ein flokk sauer på fjellet;
- flokken løyste seg opp;
- samle seg i store flokkar
- som etterledd i ord som
- barneflokk
- saueflokk
- syskenflokk
- veneflokk
- gruppe der medlemene er tilhengjarar av same idé eller person;
Example
- Hansen og flokken hans
Set phrases
- i flokk og følgjemange saman, i ein hop; i store mengder
- i flokki større mengder;
saman- reise i flokk
- lyfte i flokkgjere ei oppgåve saman;
dele ei byrd