Article view

Nynorskordboka

dissonans

noun masculine
Inflection table for this noun
singularplural
indefinite formdefinite formindefinite formdefinite form
ein dissonansdissonansendissonansardissonansane

Pronunciation

disonanˊs eller  disonanˊgs

Etymology

frå latin; av dissonere

Senses and Example Sentences

  1. skurrande tonesamansetjing som krev utløysing i ein konsonans;
    Example
    • forsiktig minimalistisk dissonans;
    • støyter saman i krasse dissonansar
  2. i overført tyding: misstemning, usemje
    Example
    • ein følelse av dissonans og uro hos lesaren;
    • politisk dissonans mellom Europa og USA