Nynorskordboka
lege 2, lækjar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein lækjar | lækjaren | lækjarar | lækjarane |
| ein lege | legen | legar | legane |
Etymology
jamfør gammalsvensk substantiv læki(r) og gammaldansk læke, jamfør norrønt læknir, læknari av lækna ‘lækje’; av lækjeSenses and Example Sentences
- brukt som etterledd i samansetningar: person med liknande utdanning og arbeid som ein lege (2, 1)