Article view

Nynorskordboka

forsøkje, forsøke

forsøkja, forsøka

verb
Inflection table for this verb
infinitivepresentpastpresent perfectimperative
å forsøkaå forsøkeforsøkerforsøktehar forsøktforsøk!
å forsøkjaå forsøkjeforsøkjer
Inflection table for the participles of this verb
perfect participlepresent participle
masculine /
feminine
neuterdefinite formplural
forsøkt + nounforsøkt + nounden/det forsøkte + nounforsøkte + nounforsøkande
forsøkjande

Etymology

frå lågtysk, frå tysk ‘søkje mot eit mål’; av for- (2 og søkje (2

Senses and Example Sentences

gjere eit forsøk på noko
Example
  • han har forsøkt alt;
  • forsøkje å finne løysingar

Set phrases

  • forsøkje seg
    freiste å gjere noko utan å vere sikker på å lukkast
    • ho forsøkte seg på ein solokarriere