Bokmålsordboka
stabbe 1
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| en stabbe | stabben | stabber | stabbene |
Etymology
norrønt stabbi; beslektet med stavSenses and Example Sentences
- fast, tettbygd person (særlig gutt eller mann);