Bokmålsordboka
besvangre
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å besvangre | besvangrer | besvangra | har besvangra | besvangr!besvangre! |
| besvangret | har besvangret | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| besvangra + noun | besvangra + noun | den/det besvangra + noun | besvangra + noun | besvangrende |
| besvangret + noun | besvangret + noun | den/det besvangrede + noun | besvangrede + noun | |
| den/det besvangrete + noun | besvangrete + noun | |||