Bokmålsordboka
klander
noun masculine or neuter
gender | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form | |
masculine | en klander | klanderen | klandere | klanderne |
klandreklandrer | klandrene | |||
neuter | et klander | klanderet | klanderklandre | klanderaklandrene |
Etymology
norrønt klandrSenses and Example Sentences
det å klandre;