Bokmålsordboka
garve
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å garve | garver | garva | har garva | garv! |
| garvet | har garvet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| garva + noun | garva + noun | den/det garva + noun | garva + noun | garvende |
| garvet + noun | garvet + noun | den/det garvede + noun | garvede + noun | |
| den/det garvete + noun | garvete + noun | |||
Etymology
fra lavtysk ‘gjøre’; samme opprinnelse som gjære (2Senses and Example Sentences
lage lær (av huder);
Example
- garve skinn