Bokmålsordboka
flenge 2
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å flenge | flenger | flenga | har flenga | fleng! |
| flenget | har flenget | |||
| flengte | har flengt |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| flenga + noun | flenga + noun | den/det flenga + noun | flenga + noun | flengende |
| flenget + noun | flenget + noun | den/det flengede + noun | flengede + noun | |
| den/det flengete + noun | flengete + noun | |||
| flengt + noun | flengt + noun | den/det flengte + noun | flengte + noun | |