Bokmålsordboka
fate
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å fate | fater | fata | har fata | fat! |
| fatet | har fatet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| fata + noun | fata + noun | den/det fata + noun | fata + noun | fatende |
| fatet + noun | fatet + noun | den/det fatede + noun | fatede + noun | |
| den/det fatete + noun | fatete + noun | |||
Etymology
norrønt fata; jamfør fatteSenses and Example Sentences
ta fyr;
Example
- få det til å fate i ovnen