Nynorskordboka
turnus
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein turnus | turnusen | turnusar | turnusane |
Походження
mellomalderlatin; samanheng med tur (1Значення та вживання
fast rekkjefølgje, regelfast skifte, til dømes av plikter, tid eller stad innanfor eit arbeid