Nynorskordboka
tur 1
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
ein tur | turen | turar | turane |
Походження
fransk tour; frå gresk tornos ‘sirkel’Значення та вживання
- plass i rekkjefølgje
Приклад
- no er det min tur;
- turen er komen til deg;
- passe turen sin;
- alt går etter tur;
- vente på tur;
- innslaga, problema kjem i tur og orden – i rekkjefølgje, etter kvarandre;
- lønsauken vil i sin tur skape større prispress
- avgrensa del av dans
Приклад
- lære alle turane i reinlendar
- brukt i namn på dans
- fir(e)tur;
- sekstur
Фіксовані вирази
- i sin turpå eit visst seinare steg