Nynorskordboka
tiltale 2
tiltala
дієслово
розділений інфінітив: -a
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å tiltalaå tiltale | tiltalartiltaler | tiltalte | har tiltalt | tiltal! |
tiltalar | tiltala | har tiltala | tiltal!tiltala!tiltale! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
tiltalt + іменник | tiltalt + іменник | den/det tiltalte + іменник | tiltalte + іменник | tiltalande |
tiltala + іменник | tiltala + іменник | den/det tiltala + іменник | tiltala + іменник |
Походження
jamfør tale (2Значення та вживання
- vende seg til;rette ord til
Приклад
- dei tiltalte kvarandre med etternamn
Приклад
- bli tiltalt for drap
- verke lokkande;jamfør tiltalande
Приклад
- kjenne seg tiltalt av noko