Nynorskordboka
tiltale 1
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | ein tiltale | tiltalen | tiltalar | tiltalane |
| жіночий | ei tiltale | tiltala | tiltaler | tiltalene |
Походження
jamfør tale (1Значення та вживання
- det å tale til eller bli tiltalt;ord som ein rettar til nokon
Приклад
- utbreidd bruk av førenamn i tiltale
- i jus: det at ei straffesak blir bringa inn for retten;dokument med skulding om eit straffbart forhold som påtalemakta presenterer for retten;
Фіксовані вирази
- svar på tiltalesvar som fortent
- han fekk svar på tiltale;
- ho kan gje svar på tiltale