Nynorskordboka
telefon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein telefon | telefonen | telefonar | telefonane |
Походження
frå engelsk; av tele- (1) og -fon (1Значення та вживання
- apparat til å ta imot og sende lyd eller tale over lengre avstandar;
Приклад
- trådlaus telefon;
- telefonen ringjer
- som etterledd i ord som
- dørtelefon
- fasttelefon
- mobiltelefon
- anlegg med leidningsnett og stasjonar for overføring av lyd eller tale over lengre avstandar;
Приклад
- staden hadde nyleg fått telefon
- samtale i telefon (1);
Приклад
- dei snakka i telefonen heile kvelden;
- ta ein rask telefon;
- ho er i telefonen
Приклад
- vente på ein telefon;
- få telefon;
- det var ein telefon til deg mens du var ute
Фіксовані вирази
- telefonen glørsærs mange oppringingar på telefon
- telefonen står ikkje stillesærs mange oppringingar på telefon
- telefonen stod ikkje stille hos legen;
- telefonen har ikkje stått stille etter at ho vart intervjua i avisa